در صورت باز نشدن عکس ها رو عکس مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه Show Picture را بزنید .
ادامه تصاویر در ادامه مطلب
تهمینه میلانی در دوران دبیرستان به تهران نقل مکان کرد و در دبیرستانهای
شرف و مرجان به ادامه تحصیل پرداخت. سال ۱۳۵۷ در رشته برق دانشگاه تبریز
قبول شد. همزمان با پیروزی انقلاب و بسته شدن دانشگاهها به تهران بازگشت و
در رشته معماری دانشگاه علم و صنعت مشغول به تحصیل گردید. با بسته شدن
دانشگاهها حضور در جلسات شعرخوانی، نمایش فیلم و از فعالیتهایی این قبیل
را برگزید. در یکی از این جلسات بود که با مسعود کیمیایی آشنا گردید و
توانست نظر موافق او را در دستیاری وی در کارگاه آزاد فیلم جلب نماید.
بسیار جوان بود که به عنوان اولین تجربه سینمائی به عنوان منشی صحنه فیلم
خط قرمز برگزیده شد. با باز شدن دانشگاهها در کنار کار در کارگاه آزاد
فیلم به ادامه تحصیل پرداخت. او که به آرامی به کار در سینما آشنا میگردید
شروع به نوشتن فیلمنامه (اگر فردا بیاید، دوستت دارم مادر، عشق و مرگ و
...) و کار در دیگر فیلمها (ای ایران، جهیزیهای برای رباب، دل نمک و ...)
کرد.
اولین فیلم او بچههای طلاق جایزه بهترین فیلم اول را در جشنواره فجر برد و
جایزه نقدی آن به او کمک کرد که مجدداً به همراه رضا بانکی و مرحوم مهدی
احمدی فیلم افسانه آه را بسازد. با شکست تجاری این فیلم فیلم کمدی دیگه چه
خبر با بازی ماهایا پطروسیان را ساخت. فیلمی که بسیار پرفروش شد.
در سال ۱۳۷۶ و با ایجاد فصای سیاسی پس از انتخابات دوم خرداد ریاست جمهوری
میلانی فیلم دو زن را ساخت. به خاطر ساخت این فیلم، میلانی جایزه بهترین
فیلم نامه جشنواره فیلم فجر را برد و نامزد جایزه بهترین کارگردانی از همین
جشنواره شد. میلانی که بارها در مصاحبههایش تاکید کرده که یک فمینیست
ایرانی است، پس از موفقیت فیلم «دو زن» فیلمهای نیمه پنهان و واکنش پنجم
را هر سه با بازی نیکی کریمی، ساخت. میلانی به خاطر ساخت این سه فیلم با
واکنشهای شدید اللحنی روبرو شد. در سال ۱۳۷۹ پس از به نمایش درآمدن فیلم
نیمه پنهان او به جرم حمایت از گروههای تروریستی مدتی در بازداشت به سر
برد که پس از اعتراض سینماگران دیگر، پس از مدتی بدون محکومیت آزاد شد.
پس از فیلمهای سهگانه میلانی با بازی نیکی کریمی، فیلم زن زیادی با بازی
مریلا زارعی در سال ۱۳۸۳ به نمایش درآمد. این فیلم هم در ادامه حال و هوای
فیلمهای اخیر میلانی بود با واکنش سرد منتقدان مواجه شد اما به فروش خوبی
دست پیدا کرد. در سال ۱۳۸۴ بر اساس کتاب «شفای کودک درون» اثر لوچیا
کاپاکیونه فیلم آتش بس با بازی مهناز افشار و محمدرضا گلزار را ساخت. این
فیلم که به بخش مسابقه سینمای ایران در جشنواره فیلم فجر راه نیافت، در سال
۱۳۸۵ اکران شد و رکورد فروش صد میلیوت تومان در هفته اول را به جای گذاشت.
پس از ساخت و اکران فیلم «آتش بس»، لوچیا کاپاکیونه، نویسنده کتاب «شفای
کودک درون» با ارسال نامهای به میلانی از او تشکر و قدردانی کرد.
در ماه اسفند سال ۱۳۸۵ خورشیدی حضور تهمینه میلانی و گروهش در بنای باستانی
تخت جمشید حادثه آفرید. استفاده گروه میلانی از نوعی ماده دودزا باعث شد
تا لکههای سیاهرنگی بر روی کاخ تچر ایجاد شود. تهمینه میلانی به تذکرات
مسوولان تخت جمشید و نیز کودکانی که قرار بود در فیلم وی بازی کنند توجه
نکرد و برخورد نامناسبی نشان داد. این رفتار میلانی اعتراضاتی برانگیخت.
ادامه تصاویر در ادامه مطلب
فلور نظری بازیگری را از صحنه تئاتر آموخته است و پس از مدتی به عرصه تصویر
کوچ کرد و آن قدر درگیر شد که کمتر توانست به تئاتر برگردد. اما توانست
کارهای خوبی را در تلویزیون و سینما به عهده بگیرد، کارهایی مانند خانه به
دوش، پرواز در حباب، کلاهی برای باران و...
فلور نظری تحصیلاتش در رشته مدیریت دولتی بوده که آن را تا مقطع لیسانس
ادامه داده است و 8 است که بازیگری می کند. فلور نظری پسری دارد به نام
شروین که 14 سالش است و 15 سال است که ازدواج کرده است.
صدف طاهریان جزو بازیگران مستعد نسل جوان سینمای ایران است که در فیلم های
سینمایی "پس کوچه های شمرون"، "سلام بر عشق" و تله فیلم "دارکوب" به ایفای
نقش پرداخته است.
ادامه تصاویر در ادامه مطلب
ادامه تصاویر در ادامه مطلب
کتایون اویسی اصلیتی قمی دارد و یک برادر نیز دارد و پدرش بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون فتحعلی اویسی می باشد.
ادامه تصاویر در ادامه مطلب
شبنم قلی خانی در نوزدهم آبان سال ۱۳۵۶ در تهران به دنیا آمد، او دارای
دیپلم ریاضی فیزیک است، در دانشگاه در رشتهٔ تئاتر قبول شد و گرایش طراحی
صحنه را انتخاب کرد. چندی بعد در کنکور کارشناسی ارشد در گرایش کارگردانی
تئاتر مشغول به تحصیل شد و هم اکنون فارغ التحصیل این رشتهاست.
عکس های ترانه مکرم – ترانه سرا
تصاویری زیبا و جدید از ترانه مکرم – (ترانه سرا) + بیوگرافی
بیو گرافی ترانه مکرم
ترانه مکرم (زاده ۱۴ مرداد ۱۳۵۹، تهران ) ترانه سرای ایرانی است.
وی از سال ۱۳۷۲ فعالیت خود را با شعر نو و سپید آغاز کرد که منجر به جمع آوری ۲ مجموعهای به نامهای سالار و ترانه نامه شد.
اولین ترانه او سال ۱۳۷۹شمسی با عنوان «یه روز برفی» در کاست یه روز برفی به خوانندگی محمدرضا عیوضی بود.
در بهار سال ۸۷ اولین کتاب ترانه ی خود با نام “طلوع من” را در نمایشگاه کتاب به بازار عرضه کرد.
برای اطلاعات بیشتر میتوانید به وب سایت رسمی این ترانه سرا به آدرس زیر مراجعه کنید.
www.taranehmokarram.ir
________________________________________________________________
برای دیدن تصاویر در اندازه واقعی بر روی عکس کلیک راست کرده و گزینه (Save Image As) را انتخاب کنید و در داخل کامپیوترتان مشاهده نمائید.
ادامه تصاویر در ادامه مطلب
ادامه مطلب ...به گزارش کافه سینما در حالی که این روزها فیلم زندگی با چشمان بسته اکران شده و ترانه علیدوستی بار دیگر در کانون توجه رسانه ها قرار گرفته مجله پردیس خبر نامزدی ترانه علیدوستی با جوانی مقیم لندن با نام علی منصور را منتشر کرد.
حمید علیدوستی و همسرش زوج عاشق و معشوق سفرهای خانوادگی تیم «هما» بودند و «ترانه» دختر یکسالهشان در آغوش دوستان دستبهدست میشد. همه این کودک دوستداشتنی را با آن لبخند شیریناش دوست داشتند.
حمید علیدوستی یک هافبک چپ بود که شاید قبل از ورودش به تیم هما سالی 2،3 گل بیشتر نمیزد. اما با ورد به هما، همای سعادت بر دوشش نشست و آقای گل ایران و آسیا شد. شادی ازدواج و تولد اولین فرزند او، با شادی موفقیتهای پیدرپیاش همراه شد و روزهای خوبی را برای خانواده کوچک علیدوستی رغم زد. بچههای هما مسافرتهای دستهجمعی زیادی میرفتند و قانون نانوشتهای بینشان بود که همه حتما باید با زن و بچه بیایند. در همین سفرها بود که عشق و علاقه این خانواده کوچک نگاه حسرتآمیز دیگران را به خود جلب میکرد. حمید علیدوستی عاشق کتاب، موسیقی، فیلم و سینما و بود و شاید به همین خاطر همسری هنرمند و مجسمهساز را انتخاب کرد. آلمان بودند و حمید در بوندسلیگای 2 بازی میکرد و اقای گل بود که یک نفر به خانواده 3 نفرهشان اضافه شد: «ترانه» صاحب یک برادر شد. «پویان» دوست و همراه او در تمام سالهای بچگی و نوجوانی و جوانی شد، همدل و همراز. «ترانه» عشق به سینما و حضور در برابر دوربین را از راه دوری نیاورده بود. پدر، عاشق سینما بود و اتاقی بزرگ پر از فیلم داشت. خیلی از دوستان نزدیکش میگویند که اگر فوتبالیست نمیشد، قطعا به سینما و کارگردانی روی میآورد. او درباره سینما آدمی صاحب سلیقه و نظر بود. «ترانه» اما با موسیقی شروع کرد. در دوره راهنمایی، دو سال به هنرستان موسیقی رفت و کلارینت و پیانو مینواخت. در دبیرستان، رشته تجربی میخواند، اما دلش با درس و کتاب نبود. همین شد که سر از کلاسهای بازیگری امین تارخ در آورد. همان سال، رسول صدرعاملی او را صاحب استعداد دید و جسارت به خرج داد و روی این چهره ناشناخته سرمایهگذاری کرد. اولین حضور «ترانه» در برابر دوربین، نقش دختری همنام و همسن و سال خودش بود؛ «ترانه پرنیان» محور یکی از بهترین درامهای اجتماعی سینمای ایران، «من ترانه 15 سال دارم» بود. وقتی قدم روی سن تالار وحدت گذاشت تا سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن نقش اول بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را دریافت کند، باور این غریبه جوان برای اهالی سینما سخت بود. کسی نمیداند این لبخند شیرین او بود که «ترانه» را خیلی زود به چهرهای محبوب تبدیل کرد یا جوایز متعدد جهانیاش، مثل جایزه بهترین بازیگر زن از پنجاه و پنجمین فستیوال فیلم لوکارنو (سوئیس).
ادامه تصاویر در ادامه مطلب